دکتری روانشناسی بالینی

دکتری روانشناسی بالینی

روانشناسی بالینی با ارزیابی، تشخیص و درمان اختلات از اختلالات بالینی شدید تا مشکلات جزیی فردی که به نحوی عملکرد فرد را در زندگی با مشکل مواجه کرده است سر و کار دارد. برای آشنایی بیشتر با موضوعات مربوطه با این شاخه علم روانشناسی مقاله‌هایی آورده شده است که به درک بیشتر کمک می‌نماید. دوره دکتری روانشناسی بالینی در دانشگاههای ایران وجود دارد و هرساله به جذب و تربیت دانشجویان می‌پردازد.

  

پذیرش دکتری روانشناسی بالینی در دانشگاه دولتی

کل پذیرش دکتری روانشناسی بالینی در دانشگاههای دولتی در سال 94 برای نوبتهای روزانه، شبانه و پردیس و غیر انتفاعی 30 نفر بود و دانشگاه های شاهد، شهید بهشتی و شیراز مجری برگزاری دوره دکتری روانشناسی بالینی بودند. بر اساس نظر سازمان سنجش در سال 95 داوطلبان مقطع دکتری روانشناسی بالینی باید دروس آمارو روش تحقیق، رشد ویادگیری، شخصیت و آسیب شناسی را به عنوان دروس تخصصی در کنار دروس زبان و استعداد تحصیلی امتحان دهند.

پذیرش دکتری روانشناسی بالینی در دانشگاه آزاد

دانشگاه آزاد اسلامی تا سال 1394 در مقطع دکتری روانشناسی بالینی دانشجو نمی‌پذیرفت ولیکن در سال 1395 اقدام به پذیرش دانشجو در مقطع دکتری روانشناسی بالینی نموده است. مراکز مجری برگزاری دوره دکتری روانشناسی بالینی عبارتند از: رودهن، بیرجند و شیراز. داوطلبان کنکور دکتری روانشناسی بالینی باید دروس آسیب‌شناسی، رشد، روانشناسی بالینی، ارزشیابی شخصیت و آزمونهای شناختی، نوروسایکولوژی و زبان تخصصی را برای قبولی در آزمون دکتری روانشناسی بالینی امتحان دهند.

تفاوت گرایش روانشناسی بالینی با دیگر گرایش ها:

تفاوت روانشناسی بالینی با روانشناسی عمومی

روانشناسی بالینی از رشته های علوم انسانی است که به بررسی و شناخت رفتار بهنجار از نابهنجار، درمان اختلالات روحی و تعدیل رفتار نابهنجار از طریق روشهای مختلف روان درمانی می‌پردازد.

نقش روانشناسی بالینی، مشاوره، ارزیابی و تشخیص، بکار بردن انواع تستهای روان‌شناختی به منظور تشخیص دقیق‌تر، درمان، پیشگیری و آموزش است.

در روانشناسی عمومی جنبه‌های نظری و بنیادی علم روانشناسی مانند حافظه، احساس، ادراک، هیجان، یادگیری و...... بیشتر مورد مطالعه و پژوهش واقع می‌شوند. به عبارت دیگر هدف روانشناسی عمومی تعلیم و تربیت پژوهشگر در حوزه روان است ولی روانشناسان عمومی می‌توانند به کار در زمینه مشکلات خانوادگی، بین فردی، تحصیل و...... نیز بپردازند.

تفاوت روانشناسی بالینی با روانشناسی سلامت

تفاوت اصلی در این است که دغدغه رشته روانشناسی سلامت، سلامت در معنای عام است و لزوماً تفکیکی میان سلامت جسم و روان گذاشته نمی‌شود اما تأکید بر روی سلامت جسم است. در روانشناسی سلامت مسأله این نیست که چرا انسانها به مشکلات روانی مبتلا می‌شوند بلکه مسأله این است که چه عوامل روانی در ابتلای افراد به بیماری جسمی نقش دارند.

روانشناسی سلامت حداقل در 3 حوزه کاربرد دارد: حوزه اول مربوط به باورها، رفتارها و تغییرات رفتارهای مرتبط با سلامتی است. حوزه‌های بعدی بیمار شدن و تجربه بیماری است. یعنی روانشناس سلامت تلاش می‌کند بداند عوامل روانی در ابتلای ما به بیمارها چه نقشی دارند و هنگامی هم که افراد به یک بیماری جسمی مبتلا می‌شوند چه عوامل روانی در تجربه آنها و نحوه کنار آمدن آنها با بیماری مؤثرند و صرف نظر از بیمار، باورها و نگرشهای اطرافیان بیمار چگونه است و چه تأثیری بر خودشان و یا بیمار دارد. روانشناس سلامت در سطح وسیع می‌تواند در کنار تیم پزشکی در فرایند درمان مؤثر واقع شود.

تفاوت روانشناسی بالینی با روان پزشکی

روان‌پزشکی از رشته‌های علوم پزشکی است که با تشخیص و درمان بیماریهای شدید روانی یا جنون از طریق دارو درمانی و یا دیگر روشهای فیزیکی درمان مانند الکتروشوک می‌پردازد. روان‌پزشکان می‌توانند دارو تجویز نمایند. در روان‌پزشکی به علل فیزیولوژیکی به اختلالات روانی پرداخته می‌شود. ولیکن در زمینه‌هایی چون زوج درمانی، مشاوره‌های خانواده، روشهای شناختی – رفتاری آموزشی داده نمی‌شود. شاید بتوان گفت که در زمینه مداخلات درمانی همکاری نزدیک و تنگاتنگ روانشناسی بالینی و روان‌پزشک بهترین تأثیر را دارد.

تفاوت روانشناسی بالینی با روانشناسی تربیتی

روانشناسی تربیتی شاخه‌ای از علم روانشناسی است که به مطالعه یادگیری، یاد دهنده و یادگیرنده، محیط‌های آموزشی و نظام آموزشی و پرورشی می‌پردازد.

دانشجویان در این رشته همچنین در زمینه اختلالات یادگیری و روشهای رفتار درمانی در حوزه یادگیری، مسائل و مشکلات یادگیرندگان، شیوه‌های صحیح مطالعه و یادگیری، هوش و تفکر، فلسفه آموزش، رشد انسان از جنبه‌های مختلف و........ به یادگیری می‌پردازند.

به جهت همپوشی این رشته با سایر گرایشات روانشناسی، روانشناس تربیتی می‌توانند در زمینه‌های مختلفی چون مشاوره، راهنمایی و آموزش و تحقیقات روانشناسی فعالیت نمایند.